woensdag 19 oktober 2011

Metalmum

Zondagavond bevond ik mij in het kleine toilet van rockclub The Cave in Amsterdam, samen met de zangeressen van de Noorse metalband Ancestral Legacy en de Venezolaanse band Bleeding Tears. We stonden nogal opeengepakt omdat we ons nog moesten omkleden voor het optreden. Ik meldde dat ik nog 5 minuten nodig had voor mijn makeup, dat thuis vergeten was te doen vanwege baby's bedtijd.

De damesch in kwestie

Zangeres 1 viel van verbazing verstrikt in haar korset van het toilet, en zangeres 2 zocht steun bij de deurpost. Deze enigszins overdreven reactie is te wijten aan het feit dat beide dames van Zuid-Amerikaanse afkomst zijn en daarom een nogal... uitbundig temperament hebben. Met puilende ogen staarden ze naar mijn extreem korte jurkje bezet met gespen (later meer over deze fashion fail) en vroegen zich luidkeels af hoe ik in godsnaam een baby op de wereld had gezet, 'want ik was zo mooi en slank'.

Ja, je kan niet anders dan van ze houden, die hispanitas. Ze zijn erg hartelijk en complimenteus, een zeldzaam gegeven in een wereld die gedomineerd word door koele kaukasische mannen. Bij ons in de band hebben we meer schik in elkaar afzeiken en in de maling nemen.

Het optreden zelf was hartstikke leuk, en we hadden behalve ongecoördineerde outfits en de afwezigheid van de geluidsman weinig te klagen. Drummer Nan en gitarist Mark hadden dezelfde broek aangetrokken, ik dezelfde schoenen als Mark, en alledrie outfits die ons achterwerk niet welgezind waren qua bukken. Wat helaas nogal vaak moet gebeuren als je een podium probeert in te richten.

Na ons optreden waren de andere bands helemaal lyrisch (wat voor 50% weer te wijten viel aan het Spaanse temperament), en mocht ik het mooiste compliment in mijn korte carrière als metal zangeres in ontvangst nemen: 'Je zingt beter dan Simone Simons (van Epica, red.), maar je bent gelukkig niet zo'n uitslover.' Dat kwam onverwacht, want Epica is enorm populair in Zuid-Amerika en ik ben zelf ook een groot fan. En hoewel ik weet dat ik me nog lang niet met Simone kan meten als performer is het toch wel leuk als je zangkunsten zo gewaardeerd worden.

Wijzelf waren erg onder de indruk van Ancestral Legacy, en hebben ook genoten van het andere optreden. Aan het eind van de avond stapelden wij ons met zeven man in één auto en keerden lichtelijk geplet huiswaarts. Dr. E lag al lang te slapen naast baby, maar jullie hoeven geen medelijden met hem te hebben. Hij heeft doordeweeks al oneindig veel meer avontuurlijke dagen dan ik.


Geen opmerkingen:

Een reactie posten