27 juni jl. mocht ik mijn Bachelordiploma Theologie in ontvangst nemen. Na zes jaar voelde ik me nogal gelaten tijdens de uitreiking. Ik had in die tijd al zoveel meer kunnen bereiken als ik mijn tijd en hersens beter had gebruikt- zoals arts worden bijvoorbeeld.
Het weekend erna zijn we meteen maar een kleine 150 km verderop gaan wonen zodat dr. E eindelijk kon gaan dokteren.Zijn nieuwe baan en collega's bevallen uitstekend en hij is weer helemaal in zijn element.
De verhuizing heeft een einde gemaakt aan onze lethargische symbiose van de maand ervoor, en dat werd ook wel eens tijd. Wanneer we met zijn drieën de hele dag vrij zijn komt er echt niets uit onze handen.
Hoewel het wel wat heeft om elke dag tot half tien uit te slapen en de rest van de dag een beetje in huis te hangen doet de onzekerheid over toekomstig werk en het totale gebrek aan geld daar enorm afbreuk aan.
We hebben met de hele familie bergen werk moeten verzetten, maar we zitten nu comfortabel in een eengezinswoning mét tuin in een rustige wijk in de stad. Een mooi park achter de deur maakt dat we lekker veel buiten op pad zijn.
Kan ik hier ook in?
En...hoe is het in jullie kasteel in de periferie?
BeantwoordenVerwijderen