Ook mijn oom had niet de associatie met een meisjesnaam, of de naam van de Romeinse godin waar hij van afgekeken is. Toen mijn tante hem vertelde hoe wij onze dochter genoemd hadden was zijn verbaasde reactie: Wie noemt zijn kind nu naar een tunnelboor? (Franse tunnelboormachine in het Groene Hart, red.)
Begin oktober zijn we eindelijk een andere Aurora in levende lijve tegengekomen. Het was een lief meisje van een jaar of acht, die met haar moeder mee was gekomen naar de Fairday, een evenement voor traditionele boogschutters.
De dames bij de clout-verschieting - de tweede van links is ondergetekende
Dr. E met zijn trots, een Engelse oorlogsboog met 100 pond trekkracht
Wij waren natuurlijk ook van de partij, aangezien dr. E en ik allebei boogschieten. Maar omdat oma Merkje niet kon oppassen zaten we een beetje met die kleine in onze maag. Gelukkig bood een lieve dame van de organisatie, die we een beetje kennen, aan om samen met nog iemand op te passen. De andere mevrouw bleek dus de moeder te zijn van het meisje Aurora.
Aurora en Aurora doen een middagdutje...
...onder het toeziend oog van Aurora's moeder
Geen opmerkingen:
Een reactie posten