Loodscherm

Ons autotje staat al sinds vorige week zondag bij de garage, want dr. E kreeg hem niet aan de praat toen hij wilde gaan sporten. Opa Gadget kon ook niet vinden wat er mis was, en heeft hem naar de garage gesleept. Ik had nog het idee om zelf even te proberen om de auto te starten, maar besloot er vanaf te zien, aangezien ik wel vaker wordt uitgelachen als ik met een ongefundeerd idee kom om technologie aan de praat te krijgen.

Zoals die ene keer, toen we nog in Leiden woonden, dat dr. E en huisgenoot M - beiden mijn superieur waar het om technologie gaat - na twee uur troubleshooten het internet nog niet geïnstaleerd kregen op hun pc's. Mijn suggestie om de computers opnieuw op te starten werd met hoongelach begroet. Na een uur aandringen besloten ze dat er niets anders op zat, en wat denk je?

Afgelopen donderdag belde de garage me op mijn werk. Of ik even míjn sleutel langs wilde brengen. Ja hoor, als ik gewoon even naar de auto was gelopen en hem met mijn sleutel had gestart had hij het gewoon gedaan. De chip in E's sleutel was kapot. Lekker dan, daar staat je auto dus ruim een week voor bij de garage. Er zal binnenkort wel een gepeperde rekening op de mat vallen.

Donderdag ga ik weer voor het eerst naar college, en aangezien ik mijn studenten OV-kaart heb laten stopzetten kwam het goed uit dat de auto sinds gister klaar is. Helaas had dr. E een ander plan met de auto. Hij vond het een goed idee om zijn papa-dag door te brengen met oma Hamster, die radiotherapie moet ondergaan. Dat is ook een uitstekend idee! Jammer alleen dat hij wel gratis met de trein kan en ik niet.

Voor baby is het natuurlijk niet zo fijn als ze eerst met papa in de trein moet, om vervolgens in een ziekenhuis te moeten rondhangen. Voor Aurora's welzijn ben ik bereid om de auto deze keer af te staan.

'Maar wacht... is dat wel veilig voor ons kind, in dezelfde kamer zijn waar oma bestraald wordt? Laten we niet vergeten dat er radioactieve straling aan te pas komt.'

'Er is toch een loodscherm!'


Wat een geruststelling. >.>